Plattegrondjes
Oktober 2025
Een plattegrondje is altijd handig. Van bovenaf gezien is het balkon aan de linkerkant en staat de buitenkast aan de andere kant, bovenop de dissel.
Het composttoilet is bereikbaar vanaf het balkon. Het is een Separett, een handig systeem waarin de vaste delen worden opgevangen en op de composthoop of in een kliko mogen. Volgens plan wordt de urine weggespoeld door het afwaswater uit het keukenblok. De boiler hangt in de kast naast de douche. Het eetgedeelte is naast het aanrecht gedacht. (Handig, dan hoef je niet zo ver te lopen.) Er is plaats voor twee éénpersoons bedden, waarvan er een met de rug tegen de muur kan worden geschoven voor meer ruimte. Veel kastruimte, gróte living!
En hier is het allemaal op gemonteerd: vlakke bodem, 62 centimeter hoog, 255 breed en 810 lang (inclusief dissel). Maatje vrachtwagen, maar omdat de maximale buitenafmetingen niet zijn overschreden en de aanhanger op kenteken staat (een ‘carte gris’) mag je er gewoon de weg mee op. Het totaalgewicht is rond de 2500 kilo. Voor het trekken is daarom een stevige personenwagen of bestelbus nodig.
Lampje voor buiten
September 2025
Het balkonnetje is klaar, de nieuwe wc-deur hangt erin, plankje erboven…. Volgende maand al het rood nog een keer afschilderen en dan kan de winter komen.
Maar de liefde is de grootste
Augustus 2025
Tijdens het schuren en schilderen vroeg ik me af waar het gebruik van zo’n hartje vandaan komt. Ik bedoel niet de getiktokte versie, waarbij te pas en te onpas twee handen tegen elkaar aan worden gehouden maar, meer back to bases, het hartje in de deur van een oude poepdoos. Als verklaring lees ik onder meer:
Iedereen kent het hartje in de deur van de wc van vroeger. Dit hartensymbool is ook te vinden in de deur van het vroegere varkenshok, op traditionele makelaars en in oud metselwerk. Tegenwoordig associëren we het hart met de liefde, maar het is oorspronkelijk een teken van vruchtbaarheid. (Dekker, J. [Ed.] (2019) Bewaren of Weggooien).
De Vlaamse De Dansgazet voegt eraan toe: Ook in een bedstee vond je een hartje. Als je de deurtjes opendeed of de gordijntjes opzijschoof, zag je tegen de muur een bak hangen, met een hartje erop. Vroeger moest je eerst trouwen en legde je in die bak het eerste bewijs van uw vruchtbaarheid met andere woorden uw eerste kleine. En zo is waarschijnlijk het symbool van de vruchtbaarheid overgegaan in het symbool van de liefde.
Om nog eens over na te denken, op dat composttoilet.
Beter ten halve gekeerd…
Proefondervindelijk vastgesteld: van oude kastdeuren moet je geen wc-deur voor buiten maken, ook niet als er een dak boven zit. Ze trekken krom bij droogte en klemmen zich vast wanneer het vochtig weer is. Dat wil je niet bij grote nood.
In de maak: de nieuwe deur. Strakker en uit één stuk, maar wel met een hartje. Dat is ook wat waard.
Wordt er nog wat gedaan, daar in Tiercet?
Juni 2025
Mwah, het is al vroeg in het jaar erg warm. Slecht voor de tweede verflaag aan de buitenkant en voor de mens binnenin, onder een nog niet geïsoleerd plafonnetje. Wanneer de mogelijkheden het toelaten komt er iets bij, zoals de platen rondom het balkon die er een intiem geheel van maken.
Oerend hard
April 2025
‘Het weer is voor de boeren jongen’, zei Freek de Jonge ooit tijdens een conference. Dat kan zo zijn, maar ook pipowagenbouwers hebben belang bij droog weer wanneer ze aan de buitenkant willen werken. (Tenzij je een enorme loods van minimaal 4 meter hoog hebt, maar dan ben je wel een luxe pipowagenbouwer in plaats van een luxe pipowagenbouwer.) Hoe dan ook, na twee zonnige dagen is het er allemaal; onkruid, koolzaad en: een buitenkast. Supersnel. (Het schokken ligt niet aan de verbinding. De drone is gevoeliger voor wind dan een libelle achter glas.)
Klein bier
Voorbereidend werk laat zich moeilijk fotograferen. Later heb je er profijt van en kun je, op se Amsterdams, ‘porum maken’ en wordt in één keer zichtbaar wat eerder zoveel tijd heeft gevraagd. Maar zover is het nog niet. Voor nu, in de categorie ‘klein bier’:
Wie beweert dat alleen november zijn stormen kent? Vorige maand stonden alle pootjes toch nog echt in het midden.
Wat een genot, geen kabels meer op de grond waarover je struikelt of achter blijft haken, maar gewoon inpluggen in een stopcontact. Verwarming, verlichting: alles doet het. Trek buiten de stekker eruit en rijden maar. Nou ja, bij wijze van spreken.
Eindelijk, tante Corry, daar hangt jouw kapstokje! Nog steeds strak in de lak. Voortaan geen gezoek naar petjes meer, heel fijn.
Hoeveel stroom heeft een mens nodig?
Maart 2025
Een stopcontact voor het infrarood paneel onder het schrijfblad en voor een lamp om te kunnen zien wat je schrijft; voor laptop, telefoon (goedkoper met ingebouwde USB-poort, wiens redeneerkunst is logisch? ) en ééntje extra want je vergeet altijd wel iets. Stopcontacten voor koelkast, magnetron, inductieplaten, waterkoker. Elektriciteit voor lampen boven de pannen en boven de wastafel; aan het plafond en in het slaapgedeelte. Een leeslamp bij het bed en daar nòg zo’n stopcontact met USB-poort voor een telefoon want tja, sommigen willen dat. Een buitenstopcontact, op het balkonnetje. Stroom voor de kachel, de elektrische boiler, de lamp in de leeshoek, in de douche…
Het volgende project: een zonnepanelenpark.
Binnenwerk
Januari 2025
Ja – en waarnaar kijk ik nu precies? vroeg iemand bij het zien van de linkerfoto. Je kijkt naar de binnenmuren van het toilet. Voor een kleurrijke ervaring. (Het Separett composttoilet komt later.)
Op de andere afbeelding de eerste binnenmuur: bekabeld, geïsoleerd en betimmerd. Het isolatiemateriaal geeft de plaats aan waar je straks mag slapen en de douchebak spreekt voor zich.
Soms sta je met de mond vol tanden
November 2024
Dit is een suffe foto, maar de enige die in november is gemaakt. Op de dissel komt een kast, voor het elektriciteitskastje, de wc-rollen en de stofzuiger (?) Dit is de bodem van de kast. Nou ja, scrol maar door.
Rood is de kleur van de liefde
Oktober 2024
Met sommige zaken moet je rekening houden, maar wat is het prettig om ook je creativiteit de vrije hand te kunnen geven. In plaats van kruisen zorgen deze wybertjes voor een stevig balkon. Organisch bouwen heet dat; al werkende aanpassen.
De rode deur biedt overigens toegang tot het composttoilet.
Een dak om onder te schuilen
September 2024
Hier op het platteland hechten we aan een archaïsche manier van werken. We kiezen voor handwerk en liefst met een gerede kans op vallen en breken.
Terrasje binnen
Augustus 2024
Het wordt een spouwmuurtje. Eerst dunne platen, vervolgens vertikale latjes, dan de dikkere buitenplaten. Tussen het zagen en tackeren door: zeil eraf en zeil erop. En weer eraf. Je krijgt er handigheid in. De zon kwam vandaag even langs, speciaal voor de foto. De grondverf is grijs van kleur. Sparregroen, suggereerden de mensen van de verfwinkel voor het afverven. Doen we (volgend jaar.)
Ramen erin, doek ertegen aan: nu mag het regenen en waaien. En dat doet het dan ook.
Open pipowagen, voor de echt zomerse dagen.
Het is niet altijd feest
Juli 2024
Binnen is alles droog gebleven en tikken de druppels vakantiegeluiden. Een loods om in te werken zou fijn zijn, maar dat gezellige getik mis je dan weer.
Nog net voldoende tijd om de bogen erop te zetten die tijdens de afgelopen winter zijn gezaagd. Snel de scherpe randjes eraf en in vliegende vaart het zeil erover heen.
Droog zomers weer, dat werkt lekker door
Juni 2024
Michel van de kleine plaatselijke zagerij heeft woord gehouden. Bijna alle balkjes zijn recht. De rode staanders voor het toekomstige balkon zijn in de afgelopen winter geschaafd en geverfd, dat bouwt nu lekker vlot.
Ik vertrek
Mei 2024
‘In Ik vertrek staan Nederlanders op het punt te emigreren naar het buitenland.’ Deze zin heb je vast eerder gehoord. Wat je waarschijnlijk ook niet onbekend zal voorkomen: ‘Hun huis in Nederland is nog steeds niet verkocht, en dat is niet het enige probleem waarmee ze te kampen hebben.’ En de klapper: ‘Er moet nog veel gebeuren in het appartement en over twee weken worden de eerste gasten al verwacht.’ Stress!
Er wordt met veel plezier aan de pipowagen gewerkt, maar zonder een Ik Vertrek deadline. Het moet mooi worden en goed aansluiten bij het doel waarvoor het gaat dienen, en stress past daar niet bij. Daarom wordt alles zorgvuldig en in rust gedaan, zodat degene die er gebruik van maakt bij binnenkomst zal denken: ‘Je voelt dat hier aandacht aan is besteed.’ Een goed begin van een persoonlijke retraite.
Maar wanneer is het dan klaar?
In 2026 toch zeker wel? Ja, dat klinkt redelijk en ontspannen. Om de vorderingen te volgen kun je het beste regelmatig deze site bezoeken. Met een beetje goede wil wordt iedere maand een berichtje geplaatst. Wil je weten met wie je te maken hebt? Ga naar arnovanharen.com.
Inspiratie in Almere
April 2024
Op bezoek in Nederland rijd ik ter inspiratie ook eens langs Almere. Daar is een permanente expositie met tiny houses ingericht. Met wielen, zonder wielen, voorzien van een verdieping, van handig tot niet zo slim, gemaakt van een oude scheepscontainer, voor achter een tractor of voor op een dieplader, compleet met granieten bad: je vindt het er allemaal. De bruikbare ideeën heb ik overgenomen en worden verwerkt. Niet in een tiny house, maar in een pipowagen. Eenvoudig en licht en met gebruik van hout uit de streek. Een luxe pipowagen!
Maar dan bouw je toch een pipowagen!
Maart 2024
‘Goed plan’, zei vorige maand een vriendin. ‘Er is steeds meer behoefte aan tijdelijke rust en stilte. Je hebt land genoeg in Frankrijk. En als het niet lukt met al die vergunningen voor een huisje, dan bouw je toch een pipowagen?’ De vriendin had een vooruitziende blik, want met die vergunningen is het inderdaad niets geworden. Gelukkig maar, want tijdens een retraite is je directe omgeving heel belangrijk. Je wilt alles hebben wat je nodig hebt, maar je ook geborgen voelen. Geen holklinkend gebouw maar een kleine, comfortabele ruimte die je niet met anderen hoeft te delen. De luxe pipowagen, nu in aanbouw, is daarvoor perfect. Eenvoudig ingericht, maar van alle gemakken voorzien.
Het eerste bericht stamt uit maart 2024